Een maaltijd voor de bejaarden

We zijn erg dankbaar dat we dit programma weer kunnen starten. Bejaarden zijn een kwetsbare groep. Ze krijgen vaak niet voldoende te eten, omdat ze afhankelijk zijn van de hulp van anderen. Als het al moeilijk is om rond te komen voor je eigen gezin, dan komen opa en oma toch vaak op de tweede plaats.
Voor hen is het dan ook bijzonder om drie keer in de week een gezonde, voedzame maaltijd te krijgen. Bovendien is het ook fijn om andere leeftijdsgenoten te ontmoeten en hen te spreken. Je ziet de dankbaarheid op hun oude, verweerde gezichten als ze met een gevulde maag al strompelend weer terugkeren naar hun dorp. “Ndakhuta!” zeggen ze dan als je ze begroet. “Ik ben verzadigd!” 

Niet alleen de agogo’s zijn ontzettend dankbaar voor dit programma, maar ook pastor Tsegula, de pastorale werker van het kinderzorgcentrum in Namitambo. Hij schreef een brief naar het management om hen te bedanken voor dit programma. Tegelijk vertelde hij ook iets van zijn ervaringen met de agogo’s. Hieronder een gedeelte van zijn brief, vertaald in het Nederlands. 

Een agogo is vorige week overleden. Ze ging al jaren niet meer naar de kerk. Maar, toen ze naar het centrum kwam en het evangelie hoorde preken, keerde ze terug naar huis en was ze zó onder de indruk van de boodschap die ze gehoord had, dat ze het aan de mensen in het dorp vertelde. Zelfs het hoofd van haar dorp was geraakt, toen hij getuigenis hoorde uit de mond van deze agogo. Enkele dagen later overleed ze.We danken de Heere dat Hij met de heilige geest heeft gewerkt in de ziel van deze agogo. Uit de getuigenis die ze sprak, bleek dat ze echt overtuigd was van zonden en het evangelie mocht geloven. Daarna stierf ze. 

Er is nog een agogo.Haar neven geven haar het advies om thuis te blijven, vanwege haar leeftijd. Maar, ze weigert het. Ze blijft naar het centrum komen en vertelt dat haar ziel opleeft als ze de boodschap hoort verkondigen. Ik probeerde haar ervan te overtuigen dat ik al andere agogo’s thuis heb bezocht, die niet meer zover kunnen lopen. “Ik kan ook bij jou thuis komen.” Ze zegt: “Pastor, maak je geen zorgen, bezoek anderen. Ik zal hier blijven komen om het woord van God te horen.” 

Het is bemoedigend om te horen dat er niet alleen een honger is naar voedsel voor het lichaam, maar toch ook een honger naar geestelijk voedsel. Het is iedere keer als ik op een centrum kom, weer ontroerend om te zien hoe aandachtig ze luisteren naar het lezen en uitleggen van de Bijbel. Ze stemmen dan soms hardop in met diegene die Gods Woord uitlegt. Dan hoop en bid ik dat het gestrooide Zaad van Gods Woord vrucht mag dragen in hun harten.Bidt u met ons mee of de Heere met Zijn Geest wil werken in de harten van deze agogo’s?

Blog Bep Klok