In april zijn we op ons kinderzorgcentrum in Mbulumbuzi gestart met een vrouwencursus ‘Bijbels opvoeden’. De cursus bestaat uit tien middagen met elk een eigen thema en wordt georganiseerd door onze veldwerker Bep samen met dominee Jere en het Malawische echtpaar Nyangulu. Graag geven we u een impressie van deze waardevolle cursus.
Een volle kerk
Vandaag is het de achtste cursusdag op rij. Vooraf eten we samen met veldwerker Bep en het echtpaar Nyangualu. Zichtbaar enthousiast vertellen ze over de cursus. Dan lopen we naar de kerk. Waar tijdens kerkdiensten, normaal gesproken, de hele tijd door nog mensen binnendruppelen, zijn vandaag bíjna alle vijftig vrouwen stipt om half twee present. ‘Applaus voor jezelf’, zo begint veldwerker Bep daarom. De jongste kinderen zijn mee op de rug van hun moeder. Sommigen slapen, anderen kijken nieuwsgierig vanuit hun draagdoek om zich heen. Andere kinderen worden ondertussen gevoed. De vrouwen zitten klaar met pen en schrift op schoot.
De kern van het Evangelie
De cursusmiddag start met een Bijbelstudie. In het Chichewa vertelt Bep aan de hand van afbeeldingen en Bijbelteksten over de kern van Gods Woord. Af en toe vraagt ze de matron even of ze het juiste Chichewa woord gebruikt. Dan is het aan de vrouwen. In subgroepjes gaan ze uiteen. De groepsleiders dragen een blauw koord met een naamkaartje om hun hals. Samen praten ze door over de vraag: Hoe vertel ik mijn kinderen wie God is, wie de mens is en wie de Heere Jezus is? Als de kleintjes ondertussen onrustig worden, worden ze gevoed of neemt een van de andere vrouwen de zorg even over.
Bijbels opvoeden in de praktijk
Na de Bijbelstudie vertelt het echtpaar Nyangulu meer over hoe de ontwikkeling van een kind eruitziet en wat dit betekent voor de Bijbelse opvoeding. Wat is bijvoorbeeld een geschikt moment om je kind zelf uit de Bijbel te laten lezen? Ondertussen worden ijverig aantekeningen gemaakt. Ook worden rollenspellen gebruikt om te oefenen met concrete opvoedsituaties en te zorgen dat de boodschap wordt onthouden. Drie vrouwen krijgen de opdracht een gezin na te spelen met vader, moeder en kind. Het kind komt te laat thuis, dus heeft een vermaning verdiend. Hoe doe je dat op een goede manier? Twee manieren worden uitgebeeld: met een stok in de hand of het gesprek aangaan. De les: het gesprek aangaan is beter dan je kind agressief benaderen. Tijdens het spel wordt er hard geschreeuwd, maar aan het eind volgt een warme omhelzing.
Enthousiaste vrouwen en leeropbrengsten
Met een paar vrouwen praten we nog even door over de cursus. De vrouwen vertellen dat ze zich door de cursus krachtiger voelen als opvoeder en ze nieuwe dingen leren over het gedrag van kinderen. Ze zijn blij met de praktische handvatten. Wat ze vooral hebben geleerd:
Wat vriendschap is en hoe je kinderen en familieleden lief dient te hebben’
‘Kinderen te onderwijzen in hoe God te leren kennen en hoe samen tot Hem te bidden’
‘Hoe liefde te geven aan mijn kinderen: eerst sloeg ik soms mijn kinderen, nu weet ik hoe ik ze advies kan geven.
Tijd om naar huis te gaan
Na afloop krijgt iedereen een flesje frisdrank en een pakje biscuits. Nog een paar weken en dan zullen ze examen afleggen voor de cursus.
Waarom deze cursus?
‘We zijn deze cursus gestart om vrouwen te ondersteunen bij het Bijbels opvoeden’, vertelt Bep. Het echtpaar Nyangulu vult aan: ‘Vrouwen op het platteland hebben het niet makkelijk. Veel vrouwen hebben zelf geen goed voorbeeld gekregen, omdat ze als wees opgroeiden of huisgodsdienst thuis niet gebruikelijk was. Als moeder krijgen ze te maken met allerlei opvoeduitdagingen, die kinderen af kunnen houden van God. Zo zijn er op het platteland traditionele inwijdingsrituelen, waar bijvoorbeeld jonge meisjes ontmaagd worden. Ook tienerzwangerschappen en kindhuwelijken komen regelmatig voor. Soms krijgen meisjes alleen wat geld of een Fanta aangeboden en denken ze: ‘Dit is een rijke man, want hij drinkt Fanta.’ Vervolgens trouwen ze en stoppen met school. De overheid probeert via de scholen en dorpshoofden ouders bewust te maken van deze kwesties. Maar het belangrijkste is dat ouders en kinderen God persoonlijk kennen!’