Onverwachts in Nederland

Zouden jullie niet een paar weken naar Nederland gaan om uit te rusten? Die vraag werd ons eind december gesteld door een aantal betrokken vrijwilligers die naar Malawi waren gekomen. Omdat ik merkte dat opladen hard nodig was, vond ik dat best een aantrekkelijk idee. Toch was ik niet direct enthousiast. Ons werk moest doorgaan en ik wilde mijn collega’s niet achterlaten met extra werk. We hadden tenslotte allemaal een intensieve periode achter de rug. Maar toen ik dit met hen besprak, zagen zij geen probleem. De vrijwilligers zouden onze werkzaamheden overnemen en omdat zij die goed kenden, hadden zij er alle vertrouwen in. Als we maar weer terug zouden komen. Ook het bestuur gaf zonder aarzelen groen licht.  

Zo komt het dat ik onverwachts met u mee mocht genieten van een echte winter met sneeuw en ijs. Heerlijk om die Nederlandse kou weer op te snuiven! En heel fijn om even helemaal weg te zijn, uit te rusten en mijn familie en vrienden weer te zien. 
 
Tweede golf 
Natuurlijk zijn mijn gedachten vaak in Malawi. Gelukkig kan ik via Whatsapp contact houden met mijn collega’s. Zij vinden het erg leuk te zien en te horen hoe het in Nederland gaat en andersom hoor ik van hen hoe het in Malawi gaat. Positieve, maar ook zorgelijke berichten over het groeiende aantal coronabesmettingen. Ook in Malawi hebben ze te maken met een tweede golf waaraan al veel mensen zijn overleden. Gelukkig zijn onze collega’s en kinderen tot op heden gezond gebleven. Na de eerste twee weken van het nieuwe schooljaar gingen de scholen in januari helaas weer dicht. Dit was opnieuw ingrijpend voor alle betrokkenen. De kinderen waren zo blij dat ze weer naar school konden en de leerkrachten waren super gemotiveerd om er weer tegen aan te gaan. Maar helaas. De kinderen bleven wel elke dag naar het kinderzorgcentrum komen om hun maaltijd op te halen en één keer per week kregen ze huiswerkbladen mee naar huis. Zo proberen we hun leerachterstand zoveel mogelijk te beperken. Ook hoorde ik dat er een jong meisje uit ons programma zwanger is. Dat blijft een grote zorg, zeker in coronatijd. Gelukkig mochten de scholen eind februari weer open. Daar zijn we erg blij mee, al moeten we voorzichtig blijven, want het is nog niet voorbij.  
De gevolgen van corona zijn overal ter wereld ingrijpend. Wat is het belangrijk om verder te kijken en stil te staan bij de oorzaak van dit virus. Uiteindelijk is dit virus er door onze zonden en is het nog een wonder dat de Heere zo indringend klopt op de deur van ons hart. En wat doen wij ermee? Ik hoop van harte dat we naar de enige Schuilplaats vluchten en dat zo dit virus toch tot zegen mag zijn.  
 
Regenseizoen 
Vlak voordat ik naar Nederland ging, begon in Malawi het regenseizoen. Opnieuw zag ik hoe belangrijk dit seizoen voor de Malawiërs is. Men begint al op tijd met het omploegen van de grond zodat de eerste regen erin kan trekken. Als de echte regens beginnen zie je mensen voorovergebogen met schaaltjes in hun hand op hun velden bezig met zaaien. Daarna is het altijd spannend of de regens door zullen zetten. En als ze doorzetten, of het niet teveel regent. Er wordt veel gebeden om goede regen en een goede oogst, want van deze oogst moeten de meeste mensen een heel jaar eten. Het is altijd prachtig om te zien hoe het landschap verandert: van bruine, droge grond naar groene velden. Je hoort het bijna groeien, zo snel gaat het. In dit seizoen veranderen de wegen in blubberwegen. Dat maakt het voor ons lastiger om ons werk te doen, maar als je weet hoe belangrijk de regen voor de Malawiërs is, heb je dat er graag voor over! Gelukkig hoor ik tot nu toe geen zorgelijke berichten en zie ik op de foto’s hoe groen alles geworden is.  
 
Het werk gaat door 
Zoals gezegd mag het werk van Timotheos nog steeds doorgaan. In Nkhomabasa, Namitambo en Mulinga konden we zo’n 50 nieuwe kinderen in ons programma opnemen. Heel bijzonder voor deze kinderen en voor ons. In Mulinga is de nieuwe kerk officieel geopend. Een heugelijk moment. Alle kinderen hebben weer een nieuwe klamboe gekregen en elke week krijgen ze naast hun dagelijkse maaltijd verse melk. Op alle centra zijn we bezig met allerlei werkzaamheden waar we normaal niet aan toekomen. Zo heeft het weeshuis in Mbulumbuzi een flinke opknapbeurt gehad en wordt het terrein goed onder handen genomen.  
Binnen Timotheos zijn ook positieve ontwikkelingen die hoop geven voor de toekomst. We zijn blij met ons nieuwe interimbestuur en vinden het bijzonder dat zij zich zo gemotiveerd voor Timotheos inzetten.   
Afgelopen vrijdag mocht ik de autopuzzeltocht in Barneveld meemaken. Heel bijzonder om te zien hoeveel mensen zich ingezet hebben en hoe groot de opkomst was. Hartelijk dank voor uw betrokkenheid en steun! Om stil van te worden. 
Deze week hoop ik weer terug te gaan naar Malawi D.V.. Ik zie ernaar uit om iedereen daar weer te zien en het werk weer op te pakken. Tegelijk voel ik dat ik dit niet in eigen kracht kan doen. Alleen als de Heere geeft wat nodig is, zal het weer lukken.  
Zo is er veel om voor te bidden, maar ook veel om voor te danken! Ik hoop dat u voor het werk en de werkers van Timotheos wilt blijven bidden. Wij zijn maar mensen, maar de HEERE is God. Hij kan álles geven, voor nu en voor altijd! 

Hartelijke groet, Thera