Veel gebeurd

Er is veel gebeurd in de tijd die achter ons ligt. In Nederland zijn we meerdere keren opgeschrikt door (onverwachte) sterfgevallen. Wat hebben we weer duidelijk kunnen zien dat ons leven als een grassprietje is. Elk ogenblik kan het voorbij zijn, en dan? Dat is iets waar we misschien liever niet over nadenken, maar door deze sterfgevallen (en door alles wat er in de wereld gebeurt) kunnen we niet anders. De Heere bonkt als het ware op de deuren van ons hart. Waarom? Omdat Hij wil dat we ons bekeren nu het nog kan. Zo waarachtig als ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik lust heb in den dood des goddelozen! maar daarin heb ik lust, dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve (Ezechiël 33 : 11). Zó is de Heere! En wat doen wij?

Misschien herken je dit wel: je schrikt en bent bang of heel verdrietig door alles wat er gebeurt, toch neem je weinig tijd om de Heere te zoeken. Je weet dat je door het geloof in de Heere Jezus Christus zalig kan worden, maar je blijft zo ongelovig. Je weet dat de Heere het zo waard is om gediend te worden en toch gaat je hart uit naar de dingen van de wereld. Zo zijn we allemaal! Onbegrijpelijk toch? Gelukkig staat er ook in de Bijbel dat de Heere alles wil schenken wat ons ontbreekt (Psalm 81). En dat uit genade, om Jezus’ wil! Dat geeft reden om te blijven bidden! Voor onszelf, voor elkaar en voor zending en evangelisatie.

Veranderingen en toekomstplannen 
In Malawi is ook veel gebeurd. U heeft het rapport kunnen lezen met daarin o.a. de vernieuwde organisatiestructuur en de plannen voor de toekomst. Ik ben blij en dankbaar dat het werk van Timotheos op deze manier door mag gaan. Tegelijk merk ik dat de veranderingen best ingrijpend zijn. Vorig jaar moesten we in Malawi maandenlang met z’n vieren de organisatie draaiende houden; dat was pittig, maar ook samenbindend. Nu zijn er nieuwe collega’s gekomen die het management vormen; dat betekent schakelen en loslaten. Niet altijd makkelijk, maar tegelijk ben ik blij dat we het niet meer alleen hoeven te doen.

Mijn functie zal ook gaan veranderen. In plaats van direct leidinggevende te zijn van onze centra in Mbulumbuzi en Mulinga zal ik CCC-adviseur/coach worden (CCC = Child Care Center). Dit heb ik zelf voorgesteld omdat ik merkte dat de collega’s op de centra toch afhankelijk van ons (blanken) bleven. Bijvoorbeeld: Als ik zei dat er iets gedaan moest worden, gebeurde het. Maar zelf verantwoordelijk zijn en initiatief nemen bleef moeilijk. Dat is niet wat wij willen. Wij willen dat de collega’s op de centra zich verantwoordelijk voelen voor hun werk, dat zij de centra draaien en dat wij als blanken alleen waar nodig begeleiden. 

Nieuwe werkzaamheden
Verder was ik zó druk met de lopende zaken dat ik geen tijd had om dingen goed aan te pakken. Dat vond ik best frustrerend. Er is zoveel wat extra aandacht nodig heeft. Zoveel dingen die goed op de rit gezet moeten worden en ontwikkeld kunnen worden. Maar de tijd ontbrak me. Daarom is het goed dat we het nu anders gaan doen.

Inmiddels hebben we twee Malawische CCC-officers kunnen aannemen. Zij gaan het werk doen wat Bep en ik deden, zodat wij onze handen vrij hebben om dingen goed aan te pakken. Dit doen we uiteraard in samenwerking met de collega’s. Bep richt zich op het Bijbelonderwijs en gaat daarnaast ook aan de slag met evangelisatie. Ik hoop de CCC–officers in te gaan werken en me daarna te richten op het ontwikkelen van het werk wat op de CCC’s gebeurt. Hierbij moet u denken aan het beschrijven van alle activiteiten, regels en procedures, verantwoordelijkheden, rapportage- en andere werkafspraken. Dit moet vervolgens uitgesmeerd worden over alle centra, de collega’s moeten leren hoe ze het moeten doen en dat vervolgens moet dat ook op een goede manier gemonitord worden.

Verder heb ik een adviserende rol bij bijvoorbeeld intakes, als dingen niet gaan zoals we willen of als collega’s om hulp vragen. Het is de bedoeling dat ik in de toekomst ook trainingen ga organiseren, waardoor de collega’s hun kennis en vaardigheden kunnen vergroten en in staat zijn om hun werk goed en steeds beter te doen. Het uiteindelijke doel is namelijk dat onze Malawische collega’s de CCC’s zelfstandig op een goede manier draaiende houden.

Ik ben benieuwd naar deze nieuwe job en zie er naar uit om samen met de collega’s aan dit doel te werken. Tegelijk weet ik dat ik dit niet zelf kan. Er is zoveel wijsheid nodig om op een goede manier met mensen om te gaan, maar ook geduld en doorzettingsvermogen.

Het werk gaat door
Zomer in Nederland betekent winter in Malawi. Het koude seizoen is begonnen en vooral ’s nachts kan het erg koud zijn. Daarom hebben alle kinderen weer een set warme kleding, schoenen en een deken gekregen. Zo komen ze deze koude periode toch warmpjes door!

Op 24 mei zijn onze scholen, na twee weken vakantie, begonnen met de tweede termijn. De resultaten van de eerste termijn waren over het algemeen mager. Dit kwam mede doordat de scholen ruim een maand dicht moesten vanwege corona. In Mulinga (waar we nog geen eigen school hebben) hadden we daarbij ook nog te maken met kortere lesdagen en stakende leerkrachten. Hierdoor zien we nog meer de waarde van onze eigen scholen!

Om de achterstand in te halen, krijgen de kinderen extra les in de middag. We hopen dat hierdoor de resultaten van de tweede termijn weer goed zullen zijn. Hiervoor is het wel belangrijk dat de scholen open blijven. Dat is spannend, want net als vorig jaar zien we dat het aantal besmettingen in het koude seizoen weer oploopt. We hopen van harte dat het mee mag vallen.

Tot slot
In de achterliggende periode zijn we druk geweest met intakes. Dat is altijd een hele klus! (zie blog ‘Op huisbezoek’) We hebben weer veel kinderen in ons programma kunnen opnemen en in veel dorpen is Gods Woord weer gezaaid. Wilt u met ons meebidden om Zijn zegen?

Hartelijke groet,
Thera