Welzijn

Welzijn
‘De vorige keer schreef ik onder andere over de veranderingen binnen Timotheos. Inmiddels zijn we drie maanden verder en is er in de nieuwe setting veel werk verricht. Met elkaar werken we aan hetzelfde doel, namelijk het welzijn van onze (wees)kinderen in tijdelijk én eeuwig opzicht.

Tot voor kort schreef ik voornamelijk over ons kinderzorgcentrum in Mbulumbuzi en in Mulinga, de twee centra waar ik verantwoordelijk voor was. Maar omdat ik nu samen met mijn collega’s verantwoordelijk ben voor alle centra, zult u ook de namen van onze andere kinderzorgcentra gaan tegenkomen. Ik stel ze graag even aan u voor:  

Up-to-date
Om goed te kunnen werken is het belangrijk om exact te weten hoeveel en welke kinderen er naar onze kinderdagcentra komen. Dat lijkt eenvoudig, maar dat is het niet. Sommige centra hebben hun registers aardig up-to-date, maar anderen hebben niks bijgehouden. Sommige kinderen blijken nooit meer te komen. We ontdekten zelfs dat de ouders van een meisje dat nooit meer komt een ander meisje in haar plaats laten komen die haar naam gebruikt. Natuurlijk is dit niet iets om trots op te zijn. Sterker nog: het moet zo snel mogelijk rechtgetrokken worden! Kinderen die niet meer komen moeten officieel uit het programma worden ontslagen. Dit gebeurt door middel van een ontslagformulier wat alle betrokkenen (kind, verzorger, dorpshoofd) en iemand van de kinderbescherming moeten ondertekenen. Dit doen we niet voordat helder is waarom het kind niet meer komt. Heeft hij/zij écht geen zin meer of zit er een andere reden achter? We horen namelijk nog weleens dat het kind niet meer komt omdat er sprake is van huiselijk geweld of omdat hij/zij daglonerswerk moet doen. Als dat zo is, proberen we samen een oplossing te zoeken. 

Daarnaast moet voor iedereen helder zijn wat onze regels zijn en wat de consequenties zijn als je je niet aan de regels houdt. Hiervoor volgen wij een standaard procedure, maar het blijkt dat deze niet overal duidelijk is / gevolgd wordt. Hoog tijd voor actie dus!

HIV-testing-day
Naast het aantal kinderen per centrum willen we ook graag weten hoeveel van deze kinderen HIV-positief zijn. Het is namelijk heel belangrijk dat deze kinderen zo vroeg mogelijk beginnen met het innemen van medicijnen én dat ze goede voeding krijgen. De medicijnen zijn gratis en wij geven hen naast hun dagelijkse maaltijd een speciaal dieet. Extra melk, fruit, eieren, vitamine C, etc. Tijdens de intakes merken we dat veel verzorgers niet weten wat de status van hun kind is. Wij moedigen ze dan aan om te gaan testen, maar horen daar eigenlijk nooit wat van terug. Daarom besloten we een HIV-testing-day te organiseren. Omdat HIV/aids een gevoelig onderwerp is in Malawi moesten we dit verstandig aanpakken. We hebben dan ook nauw samengewerkt met de gezondheidswerkers van de overheid en de lokale leiders (dorpshoofden). Zij hebben geprobeerd de verzorgers te overtuigen van het belang van testen en dankzij hen was de opkomst op de meeste plaatsen groot. We zijn blij dat veel kinderen negatief getest zijn en dat we de kinderen die positief getest zijn nu nog beter kunnen helpen.

Alle centra
Het is fijn om dingen nu goed aan te kunnen pakken en dat op álle centra. Zo hebben we in de achterliggende tijd weer nieuwe kinderen in ons programma kunnen opnemen, krijgen álle  kinderen een set nieuwe kleren, hebben leerkrachten gezamenlijk de examens van termijn 3 gemaakt voor ál onze scholen, zijn de budgetten voor 2022 opgesteld voor álle centra en zijn we óveral op tijd begonnen aan de voorbereidingen voor Kerst en het nieuwe schooljaar (dat in januari begint).

Meer zicht
Ik vind het ook heel fijn dat we nu veel meer zicht hebben op wat er op de centra speelt en gelijk actie kunnen ondernemen als dat nodig is. Zo hoorden we dat Leonard zijn been had gebroken maar nooit naar het ziekenhuis was gegaan, waardoor zijn been nu vergroeid was. We hebben hem naar een goed ziekenhuis gestuurd en nu is zijn been mooi aan het genezen. Thoko tobde al heel lang met bloedarmoede. Ze was al naar verschillende ziekenhuizen geweest, maar de oorzaak werd nooit gevonden. Wij konden haar naar een hematoloog sturen en die heeft ontdekt dat ze een auto-immuunziekte heeft. Ze krijgt nu de goede medicijnen en moet regelmatig terug voor controle. Blessings oog raakte ernstig beschadigd door een ongelukje. Het ziekenhuis waar hij naar toe ging zei dat zijn oog eruit moest, maar zijn opa wilde dat niet, dus die nam hem ernstig gewond mee naar huis. Na veel praten konden we opa overtuigen naar een ziekenhuis te gaan waar hij wel vertrouwen in had. Helaas kreeg hij daar hetzelfde advies, maar omdat ze hem ook uitlegden wat de gevaren waren als hij het niet deed, ging hij akkoord. De operatie is geslaagd en we hopen dat we voor Blessings een kunstoog kunnen regelen. 

Kortom: Er gebeurt veel en ik ben dankbaar dat we ons met elkaar mogen inzetten voor het welzijn van onze kinderen! En dat dankzij Gods hulp en uw steun! Dank u wel!    

Bijzonder bezoek
Het was bijzonder om in september mijn ouders te mogen verwelkomen in Malawi. Reizen is niet hun hobby, maar ze waren toch wel erg benieuwd naar mijn leven en werk. Andersom vond ik het erg leuk om hen alles te laten zien en hen voor te stellen aan mijn collega’s. Ze vonden het een hele eer dat ze mijn ouders mochten ontmoeten en ze hopen dat ze nog eens terug komen.  
Op dit moment ben ik in Nederland. Er ligt een intensieve tijd achter ons en naast het vele werk kosten alle veranderingen die een reorganisatie met zich mee brengt ook de nodige energie. Daarom adviseerde mijn coach op tijd rust te nemen. Ik voel(de) zelf ook goed dat dit nodig is en ben daarom blij dat dit mogelijk is. Ik hoop op een gezegende tijd!

Hartelijke groet,
Thera