Onverdiende genade

Psalm 121 vers 1:
‘k Sla d’ogen naar ’t gebergte heen,
Vanwaar ik dag en nacht,
Des Hoogsten bijstand wacht.
Mijn Hulp is van de Heere alleen.
Die hemel, zee en aarde,
Eerst schiep en sinds bewaarde.

De Kerstdagen en Nieuwjaar liggen weer achter ons. Vanuit Malawi wil ik graag iedereen bedanken voor de Kerst- en Nieuwjaarswensen die ik heb ontvangen. Het doet me echt goed. Ook wens ik iedereen een gezegend 2022 toe. Dat het eerste vers van Psalm 121 ook voor ons mag gelden in het nieuwe jaar. Dan hebben we niets te vrezen.

Op onze centra zijn de kerstbijeenkomsten weer gehouden. Het is altijd mooi en ontroerend als de kinderen met elkaar de geleerde verzen opzeggen en de psalmen zingen. Je ziet ze glunderen als ze vol zelfvertrouwen hun vers opzeggen. Van de kleinste kleuter tot de oudste puber. We zijn blij om te zien dat de pastorale werkers, met behulp van de leerkrachten, hun best doen om de kinderen de verzen en de teksten aan te leren. Tijdens de vergadering in januari hebben we het met hen geëvalueerd. Je ziet dan dat ze van elkaar leren en gestimuleerd worden om te verbeteren waar het nodig is. Tijdens dezelfde vergadering hebben we veel aandacht aan het voorbereiden van een Bijbelverhaal besteed. Aan de hand van een schema bereidden de pastorale werkers in tweetallen een Bijbelverhaal voor. Eén van hen vertelde het verhaal voor de anderen. Echt moedig om dat als eerste te doen voor je collega’s! Daarna gingen we het Bijbelverhaal evalueren: Wat zijn de sterke punten en wat zijn de verbeterpunten? De pastorale werker die vertelde, vond het beter niet zelf zijn zwakke punten te benoemen, want dan zou hij zichzelf onderuit halen. Zo wordt dat hier in Malawi gezien. Je zwakke kanten benoem je niet, dan haal je jezelf naar beneden.Het was heel leerzaam om zo met elkaar na te denken over het Bijbelverhaal. De volgende week gingen de pastorale werkers aan de slag om hun opgedane kennis aan de leerkrachten over te dragen.

In december schreef ik dat we ons in Malawi zorgen maakten over de droogte overal. De president riep zelfs op om de eerste 7 dagen van het nieuwe jaar met elkaar te bidden om regen. Er werd gevreesd voor een hongersnood. Vanaf 1 januari begon het te regenen. Eerst op enkele plekken, maar het zette door en nu vallen er regelmatig flinke regenbuien, zodat het land weer doordrenkt is met water. De maisplantjes, die er eerst maar treurig uitzagen, schieten omhoog. Elke dag zie je dat ze weer gegroeid zijn. Alles is nu zo prachtig groen! Wat een wonder dat de Heere nog weer regen heeft gegeven. Onverdiende genade. 
Eén van onze pastorale werkers kreeg tijdens de vergadering een telefoontje dat het eindelijk regende in zijn woonplaats. Hij was zo blij en vertelde dat hij niet blij was om zichzelf, maar omdat er zoveel mensen naar hem toe waren gekomen om hun zorgen over het uitblijven van de regen met hem te delen. En steeds had hij gezegd: “Maak je geen zorgen, vertrouw op de Heere, Hij zal regen geven op Zijn tijd!” Daarom was hij zo blij. Omdat hij zag dat wie op de Heere vertrouwt, nooit beschaamd zal worden. Wat zou het een wonder zijn als de Heere ook de geestelijke regens over Malawi wil uitstorten. Voor Hem is niets te wonderlijk en Hij wil er om gebeden zijn. Ik hoop dat daar ook in het thuisfront veel gebed voor mag zijn.

Van D.V. 20 januari tot 16 maart hoop ik met verlof naar Nederland te komen. Ik kijk er naar uit om mijn familie en vrienden weer te zien. Ik hoop dat ik weer een beetje uit kan rusten, zodat ik in maart D.V. mijn werk weer goed op kan pakken.

Hartelijke groet,
Bep


PS: Hieronder nog enkele video's met betrekking tot deze blog