Wake-up call

In Malawi is het volop zomer. De temperatuur stijgt en de mensen zijn hard bezig om hun akkertjes weer gereed te maken voor het regenseizoen. De eerste flinke regenbuien zijn al gevallen. Ik vroeg aan onze tuinman of het regenseizoen al begonnen was. Hij lachte en zei: “Nee, dit is de ‘wake up call’. 

Het vertelt ons dat we ons moeten haasten om ons land klaar te maken, want het regenseizoen komt snel! Inderdaad zie ik om me heen dat de mensen gehoor geven aan deze ‘wake up call’. De meeste akkers liggen er weer keurig bij. Klaar om de regen te ontvangen. Ik dacht bij mezelf: “Hoeveel ‘wake up calls’ heeft de Heere ons al gegeven dat we ons zullen voorbereiden om Hem te ontmoeten? Hoe zou het zijn als we net zo ijverig aan de slag zouden gaan om voorbereid te zijn, voordat we sterven? Hier in Malawi wordt iemand, die zijn land nog niet klaar heeft als het regenseizoen al is begonnen, als een dwaas gezien. Dwaas, omdat hij de tijd, die hij krijgt, niet gebruikt om zijn akker te bewerken. En wij, wat doen wij? Hoe dwaas zijn we als we wachten met het voorbereiden van ons hart tot de dag dat we sterven. Want dan is het voor eeuwig te laat. Hoe onmisbaar is het voor ons dat de Heilige Geest ons wakker schudt, zodat we gehoor geven aan de roepstemmen die steeds weer tot ons komen. 

Op onze scholen zijn de kinderen op dit moment hard bezig met het maken van de eindejaarstoetsen. Op D.V. 19 november wordt het schooljaar afgesloten. De kinderen horen dan of ze over zijn gegaan naar de volgende groep. Dan hebben ze vakantie tot D.V. 4 januari. Normaal gesproken is het schooljaar van september tot en met juli, maar doordat de scholen een tijd dicht zijn geweest i.v.m. Covid-19, is dit nu veranderd. Het plan is dat we volgend jaar 8  weken korter school hebben. Dan eindigt het schooljaar in september. Zo willen we het tekort geleidelijk aan weer recht trekken.

Volgende week hopen we weer een vergadering met onze pastorale werkers te hebben. We hebben samen met mijn Malawische collega’s, die verantwoordelijk zijn voor de kinderzorgcentra, de vergadering voorbereid. Een collega merkte op dat het nodig is dat de pastorale werkers een voorbeeld zijn voor het personeel en de kinderen. Ze moeten nederig en vergevingsgezind zijn. Als dat niet zo is, dan kan er ook geen goede samenwerking zijn met de andere collega’s. Dit is echt heel belangrijk. Een goede relatie met de andere personeelsleden is onmisbaar voor een pastoraal werker. Het is vaak ook het gebrek aan sociale vaardigheden dat ervoor zorgt dat er spanningen ontstaan. Daarin hebben ze echt training nodig. Mijn collega is een wat oudere man. Hij is directeur van een school voor voortgezet onderwijs geweest en heeft veel ervaring. Het is fijn om samen te mogen werken met zulke Malawiërs, die weten wat er speelt op de centra en zich er ook verantwoordelijk voor te voelen. Dan doe we het echt samen.

We hopen en bidden dat het een goede vergadering zal zijn, maar boven alles dat het onderwijs door de pastorale werkers gegeven, gezegend mag worden aan veler harten!

Hartelijke groet,
Bep